Spaarpotjes: Nooit meer onverwachte kosten

Deze maand moesten we allebei voor onze halfjaarlijkse controle naar de tandarts. Een van ons is daarvoor verzekerd, en de andere heeft alleen een basisverzekering. Komende maand verwachten we dus een factuur van zo’n € 100,-, die trouwens voor geen meter in de (be)spaarmaand past.1

Een half jaar geleden, na de vorige tandartscontrole, viel die factuur rauw op ons dak omdat we er eigenlijk niet op gerekend hadden. We besloten direct na het betalen van de factuur elke maand geld in te leggen om het de volgende keer ineens te kunnen betalen, zonder ineens ergens honderd euro vandaan te hoeven toveren. Per maand legden we € 17,- in, dus de teller staat inmiddels op € 102,-, wat genoeg zou moeten zijn om de factuur te betalen.

Naast tandartskosten proberen we voor alles wat we niet maandelijks hoeven te betalen een potje te hebben. Vorig jaar waren we verrast door de APK van onze auto, dus sindsdien leggen we € 20,- per maand in. Nu weten we bijna zeker dat we de keuring en een eventuele reparatie kunnen betalen. Zo doen we hetzelfde voor gemeentelijke belastingen, onze zorgverzekeringen, ondehoud aan het huis, kleding, enzovoort. Allemaal kostenposten die ons ooit overvallen hebben. Het geld word elke maand netjes in een aantal aparte spaarrekeningen gestort.

Door elke maand een klein bedrag opzij te zetten voor dingen waarvan we zeker weten dat ze gaan komen, weten we (extreme situaties daargelaten) bijna zeker dat we geen verrassingen krijgen, en dat voelt fijn.

Onze laatste verrassing was de reparatie van onze vaatwasser, waar we nog garantie op hadden, maar waarvan de voorrijdkosten wel € 70,- bedroegen. Inmiddels leggen we € 10,- per maand in voor dingen die kapot gaan.

5-minuten Hummus voor € 1,-

Toen we laatst in de supermarkt waren om even snel wat hummus (of hoemoes) te halen voor op brood, viel ons op dat de goedkoopste zo’n € 2,- kostte voor 200 gram. Omdat kikkererwten niet zo duur zijn besloten we dat het goedkoper moest kunnen en besloten het voor de helft van de prijs te proberen. Maar we wilden er niet langer mee bezig zijn dan vijf minuten.

In plaats van het bakje kochten we een blik gekookte kikkererwten. Het is goedkoper en eigenlijk lekkerder om gedroogde te kopen en die dan zelf te wellen en te koken, maar dat duurde dus te lang. Thuis hebben we altijd een pot Tahin staan, en we kochten een aantal weken geleden een doosje limoenen (zo’n 40 limoenen voor € 2,50) die nog steeds goed zijn, dus we waren voor € 0,59 klaar bij de supermarkt.

In dezelfde supermarkt kost de pot Tahin € 2,53 en voor een limoen hebben we nog nooit meer dan € 0,25 betaald1. Knoflook hebben we altijd in huis (we betalen zo’n € 0,25 per bol), en de kruiden kopen we in grote zakken (nooit van die dure glazen strooiertjes), want die blijven toch wel goed.

Ingrediënten

• 1 blik kikkererwten (400 gram) € 0,59 
• 1 eetlepel Tahin (uit een pot van 290 gram voor € 2,53 komen zo’n 15 eetlepels, dus € 0,17) 
• 1 limoen (€ 0,25)
• 3 tentjes Knoflook (€ 0,05) 
• 1 theelepel paprikapoeder
• 1 theelepel komijnpoeder
• 1 theelepel korianderpoeder
• Zout

Zo heb je de ingrediënten voor zo’n 400 gram zelfgemaakte hummus voor € 1,06. Onze limoenen en Tahin waren goedkoper omdat we ze groter inslaan, dus waarschijnlijk kostte onze hummus zo’n € 0,80. Als je vaak hummus eet is het dus handig om de ingrediënten alvast in huis te hebben.

Bereiding

1. Pel de knoflook
2. Houd een paar kikkererwten achter voor de foto
3. Gooi alles bij elkaar in een blender met wat vocht uit het blik en blend het tot een gladde massa
4. Schep de hummus uit de blender in een bakje, en voeg de achtergehouden kikkererwten weer toe

Uiteindelijk besteedden we het meeste tijd aan het pellen van de knoflook en het maken van de foto, dus we zijn waarschijnlijk minder dan vijf minuten bezig geweest.

Buiten de prijs is het voordeel van zelf hummus maken dat je er minder olie in kunt doen. In veel bakjes hummus zit olijfolie, maar dat voegen we niet toe. Als je het lekker vind om een wat vettere hummus te hebben, kun je meer Tahin toevoegen. Dat is lekkerder dan olijfolie.

Een broodbakmachine koop je niet. Die leen je

Onze keuken is klein, dus we hebben niet veel opbergruimte. Daarom proberen we met zo min mogelijk spullen te koken. Eens in de zoveel tijd kieperen we een lade om, om te kijken of er nog spullen inzitten die we nooit gebruiken, en geven die dan weg.

We proberen wel graag nieuwe dingen uit om te kijken of we boodschappen goedkoper en koken gemakkelijker kunnen maken. Een paar maanden terug zijn we bijvoorbeeld begonnen met brood bakken in een broodbakmachine, om erachter te komen of we goedkoop en snel ons eigen brood kunnen maken.

In eerste instantie kochten we broodmix en lieten de broodbakmachine het brood kneden, rijzen en bakken. Dat ging goed. Het brood was lekkerder dan brood uit de supermarkt, het was bijna geen werk om te maken, en we hadden altijd vers brood in huis.

Inmiddels zijn we begonnen te experimenteren met het maken van zuurdesembrood, en gebruiken we de broodbakmachine eigenlijk alleen om het brood te kneden en warm te laten rijzen. Het brood bakken we dan weer gewoon in de oven.

De overgebleven pakken broodmix staan nu dus ongeroerd in de berging, en de broodbakmachine is verworden tot een dure deegkneder en rijskast. We kneden nu zelf eigenlijk geen deeg meer, dus ook pitabroodjes en pastadeeg gaan de broodbakmachine in, maar we gebruiken ‘m niet meer om het brood af te bakken.

Gelukkig hebben we de broodbakmachine niet zelf gekocht, maar geleend van een familielid die ‘m helemaal niet meer gebruikte. In het begin was ze er heel enthousiast over, maar na een paar maanden verdween het ding in een keukenkast en kwam er pas weer uit toen we vertelden dat we zelf brood wilden gaan bakken. We schrokken behoorlijk toen we zagen dat het apparaat bijna € 150,- had gekost.

We lenen ook een grote pan als we soep koken en een pastamachine als we lasagne maken omdat we geen ruimte hebben om ze te bewaren en ze maximaal eens peer maand nodig hebben. We gebruiken nu ook een AirFryer (ook bijna € 200,-!) van een familielid om te kijken of we zo makkelijker friet kunnen bakken dan in de oven.

Er zijn nog veel meer mensen die een soortgelijk apparaat hebben gekocht (of gewonnen bij een loterij), maar eigenlijk nooit gebruiken. Dit soort apparaten zijn handig, maar in eerste instantie is het misschien slimmer om ze te lenen. Zo voorkom je ook bij jou thuis een kast vol apparaten die je nooit meer gebruikt.

Koken zonder weegschaal met inhoudsmaten: theelepels, eetlepels en cups

Toen onze weegschaal het een half jaar geleden begaf, kochten we nooit meer een nieuwe. In plaats daarvan schakelden we over naar inhoudsmaten. Amerikaanse recepten gebruiken bijna altijd de inhoudsmaten teaspoon, tablespoon en cup. In plaats van het gewicht gebruiken ze dus de inhoud van een theelepel, eetlepel of cup van een ingrediënt.

Het gebruiken van inhoudsmaten is makkelijk, omdat je geen weegschaal nodig hebt. Een theelepel en een eetlepel heeft iedereen in zijn besteklade liggen, en veel maatbekers geven ook cups aan.

Zijn inhoudsmaten niet minder nauwkeurig?

Inhoudsmaten zijn inderdaad minder nauwkeurig, vooral omdat de daadwerkelijke inhoud van een theelepel per bestek verschilt. Ook hangt de hoeveelheid appels in een cup ervan af hoe klein je ze hebt gesneden.

Voor de meeste recepten is dat echter geen probleem, omdat je eigenlijk nooit iets precies per gram hoeft af te wegen. Zelf dachten we bijvoorbeeld dat brood bakken precieze afweging vergde, maar dat valt ontzettend mee.1

Koken met inhoudsmaten is hierdoor een kwestie van gevoel. Omdat je niet precies afweegt voeg je elke keer net te veel of te weinig bloem toe aan je pannenkoeken. Uiteindelijk weet je niet hoeveel gram bloem er in je beslag moet, maar wel hoe het beslag er uiteindelijk uit moet zien. Zo leer je koken.

Omrekenen van grammen naar theelepels, eetlepels en cups

Omdat veel Nederlandse gerechten toch gewichten gebruiken is het soms handig om tussen gewichten en inhoudsmaten om te rekenen. De meeste van dit soort tabellen zijn echter lange lijsten met ingrediënten die wij toch nooit gebruiken. Zo wegen we bijvoorbeeld nooit boter 2, en koken we rijst uit de losse pols 3. Als we dan toch moeten omrekenen zijn water, bloem, en suiker (en ingrediënten die er qua inhoud op lijken) meestal genoeg.

Paprikasoep-vlaflip

De Turkse supermarkt bij ons in de buurt verkoopt groenten en fruit per krat. Naarmate de kratjes langer staan (en de inhoud minder mooi wordt), gaat de prijs naar beneden. Zo kochten we deze week bijna vijftig paprika’s voor iets meer dan drie euro.

Maar, wat doe je met zijn tweeën met vijftig paprika’s? En vooral, wat doe je met een berg paprika’s met twee verschillende kleuren?

Paprikasoep! We maakten een rode en een gele paprikasoep. Omdat we het kratje rode paprika’s deelden met een kennis, voegden we tomaten toe om ongeveer dezelfde hoeveelheid rode en gele soep te krijgen.

Nu het vlaflip-deel. Als de soep klaar is schenk je de soep voorzichtig uit twee maatbekers tegelijk in een kom. Ze zijn samen heel lekker, en het ziet er ook nog eens geweldig uit (en dat voor €0,35 per portie).

Uiteindelijk hadden we tien liter paprikasoep en gaven we aan alle ingredienten zo’n zeven euro uit. Zo veel soep krijgen we met zijn tweeën natuurlijk niet op, dus we weckten de soep voor drie kwartier op 90° (we koken de soep voor het eten nog tien minuten door). Zo hebben we voor de hele winter paprikasoep op voorraad.

Ingredienten

Gele paprikasoep (~ 5 liter)

• 30 gele paprika’s
• 5 uien
• 10 teentjes knoflook
• 5 cm gember
• 5 groentebouillonblokjes (voor 2,5 liter)
• Kurkuma
• Curry
• Zout

Rode paprika-tomaatsoep (~ 5 liter)

• 12 rode paprikas
• 10 grote tomaten
• 5 uien
• 10 teentjes knoflook
• 1 rode peper
• 5 groentebouillonblokjes (voor 2,5 liter)
• 1 groot blikje tomatenpuree (140g)
• Paprikapoeder
• Komijn
• Zout

Bereiding

1. Snijd de uien in ringen.
2. We gebruiken zo min mogelijk olie, dus we sautéden de ui in een beetje water. Olijfolie kan ook, natuurlijk.
3. Snijd ondertussen voor de gele soep de gember, en voor de rode de peper fijn. Voeg deze samen met de fijngesneden knoflook na tien minuten toe. Laat ze even meebakken.
4. Maak de parika’s (en tomaten) schoon en snijd ze in grove stukken.
5. Voeg een laagje water aan het uimengesel toe en voeg de parika’s (en tomaten) toe. Laat alles ongeveer 45 minuten op laag vuur gaar worden.
6. Voeg na ongeveer een half uur twee liter water, samen met de buillionblokjes, toe.
7. Gebruik een staafmixer om de paprika’s te pureren tot een gladde soep.
8. Breng de rode soep op smaak met paprikapoeder en komijn, en de gele met kurkuma en curry. Vergeet geen zout toe te voegen!

November (be)spaarmaand

November is door Sjoukje van Meer Geld Minder Stress uitgeroepen tot (be)spaarmaand. Perfecte timing vinden we, zo net voor december. We doen dus mee.

We hebben het in oktober nèt niet gered, maar het doel voor onze maandelijkse boodschappen is €100,-. Gemiddeld redden we dat, maar in november gaan we voor een zo laag mogelijke boodschappenrekening. We gaven begin deze maand al €40,- uit aan onze maandelijkse boodschappen, dus we zijn al bijna voor de helft door ons budget heen. Daartegenover staat dat we de houdbare boodschappen voor de maand al binnen hebben.

Omdat we deze maand zo min mogelijk geld uit willen geven gaan we proberen om een bezoek aan de supermarkt zo lang mogelijk uit te stellen. In de voorraadkast hebben we meer dan genoeg om de maand door te komen, onze vriezer ligt nog vol met groenten, en we hebben geweckt eten zat, dus daar kunnen we ook wel een tijdje mee door. Zo komt die bulgur ook eens op.

Naast ons boodschappenbudget houden we €25,- aan als “entertainingbudget”. Daarmee kopen we extra producten voor bezoek, of als er iemand komt eten. We hebben normaal bijvoorbeeld geen frisdrank in huis, maar als er iemand langskomt gaan we even snel langs de supermarkt om wat te halen. Deze maand gaan we ons hier strenger aan houden dan in voorgaande maanden, aangezien we er soms iets overheen schieten (vorige maand gaven we bijvoorbeeld €33,- uit).

Ons cadeaubudget is ook €25,- per maand, en we hebben van vorige maand nog €25,- over, dus er zit in totaal €50,- in het potje. We willen ons graag aan de €25,- euro houden deze maand. Het zou namelijk handig zijn als we in december nog wat overhebben.

Daarnaast laten we deze maand de auto zo veel mogelijk staan. We hoeven allebei niet met de auto naar ons werk, en kunnen met de fiets bijna overal komen waar we naartoe willen. Omdat er nog wat benzine in de tank zit zouden we het moeten redden om de rest van de maand niet meer bij een tankstation te komen. Dan moeten we alleen niet uit luiheid tóch de auto pakken als we ook zouden kunnen fietsen. De auto kost trouwens zonder benzine al €45,- per maand aan wegenbelasting en verzekering, dus we moeten sowieso na gaan denken of we ‘m nog wel nodig hebben.

Als laatste kopen we deze maand geen kleding en geen nieuwe spullen. We gaan niet uit eten, en we bestellen ook niets, maar koken alles zelf. Zo zouden we best wat geld moeten kunnen besparen. De €1000,- van Sjoukje gaan we zeker niet redden, maar een besparing van €200,- zou geweldig zijn.

Doe je ook mee? Op de (be)spaarmaand-Facebookpagina delen meer dan honderd mensen deze maand hun bespaartips, en we zijn er natuurlijk ook bij. Over een maand kijken we terug om te zien of we het gehaald hebben. Als je ook meedoet, succes!

Genoeg voorraad voor een maand, en pasta voor een half jaar

Sinds kort proberen we eens per maand naar de supermarkt te gaan om onze voorraad houdbare producten aan te vullen. Daarnaast gaan we eens in de twee weken (maar soms iets vaker) naar de Turkse supermarkt voor verse producten. Op deze manier komen we zo weinig en zo kort mogelijk in de supermarkt, en geven we minder geld uit dan als we minimaal eens per week zouden gaan.

Omdat we ongeveer weten wat we per maand nodig hebben, lopen we met een lijst langs onze voorraad om te kijken wat er bijgevuld moet worden. Deze week was bijna alles op, dus we moesten bij de kassa uiteindelijk bijna 40 euro afrekenen. Zo laadden bijvoorbeeld een kilo risottorijst, achttien liter spuitwater en twee kilo havermout in onze auto, waar we in principe genoeg aan zouden moeten hebben voor de hele maand.

De pasta was ook op (we hebben gewoonlijk een kilo spaghetti en een kilo penne op voorraad), maar die kochten we in de aanbieding bij de Albert Heijn. Voor we boodschappen doen kijken we eerst in een aantal reclamefolders om te kijken of een van de supermarkten in de buurt een van onze standaard producten in de aanbieding heeft.

Omdat we niet precies weten hoe vaak er een aanbieding op pasta is, kochten we genoeg voor een half jaar. We gaan er vanuit dat we het met vier zakken per maand moeten redden, dus we kochten er vierentwintig. Zo hopen we in ieder geval genoeg pasta te hebben tot de volgende keer dat het in de aanbieding is, om zo nooit de volledige prijs te betalen. Zo kochten we direct ook twaalf pakken zuurkool voor de helft van de normale prijs.

Omdat we niet genoeg ruimte hebben om al onze maandbooschappen in huis op te slaan, bewaren we genoeg boodschappen voor een week in de keuken. De rest van de voorraad staat in een kast in onze berging, waar ook zo’n tien pakken toiletpapier en een tank sojasaus van acht liter staan. Eens per week gaan we langs de berging om de producten in de keuken weer bij te vullen.

Door volop gebruik te maken van de aanbiedingen in de supermarkt hebben we altijd de beste prijs. Het kost behoorlijk veel ruimte, maar zo grijpen we in ieder geval nooit mis (op een enkele extra wandeling naar de berging na).